خط خطی های یک روانشناس

بسیاری از مردم معتقدند که اگر مادر یا پدر مدت زمان زیادی در روز کودک خود را درآغوش بگیرند کودک در اصطلاح «بغلی»می‌شود و به محض اینکه او را زمین بگذارند گریه و جیغ و دادش همه را موذب میکند.برخی والدین با تفکر اینکه بغل کردن زیاد نوزاد موجب بغلی شدن کودک می شود از توجه زیاد به کودک خود امتناع می کنند. در حالی که متخصصان معتقدند، در آغوش گرفتن نوزاد نه تنها باعث بغلی شدن او نمی شود بلکه رشد جسمانی، مغزی و عاطفی کودک را تحریک کرده و ارتقا می بخشد.مهمترین راه ادامه ارتباط عاطفی میان مادر و نوزاد، در آغوش گرفتن کودک است. در آغوش گرفتن او باعث آرامش کودک می شود در حالی که بی اعتنایی، کودک را بهانه گیر، بدخلق و لجوج می کند و باعث بی‌اعتمادی کودک نسبت به پدر و مادر و اطرافیانش میشود که این عدم اعتماد در بزرگسالی موجب کمرویی و خجالتی شدن فرد می‌شود.تحقیقات نشان میدهد گریه به مدت طولانی، فشار خون و ضربان قلب کودکان را افزایش می دهد و با کاهش سطح اکسیژن و انرژی در بدن،استرس زیادی را به آنها وارد می کند همچنین نقش مادر در شکل‌گیری اعتماد به‌نفس و عزت نفس کودک بسیار مهم تر از پدر است و یکی از مهم‌ترین راه‌های رفع نیاز عاطفی کودک در آغوش گرفتن و نوازش وی تا زمانی است که این نیاز در آن رفع شده و به آرامش برسد.

برای آگاهی بیشتر لطفا به توصیه های زیر توجه نمایید.

·         نوزادان در سه ماهه اول زندگی خیلی گریه می‌کنند چون می‌خواهند به شما نشان دهند که به شما نیازمندند. تنها راه ساکت‌کردن گریه نوزاد راضی‌کردن فوری اوست. او را بغل کنید و شیر دهید. هرچه بیشتر در این سن به نیازهایش جواب دهید، بیشتر حس امنیت می‌کند و آرام‌تر خواهد بود.       

·         وقتی نوزادی گریه می‌کند یعنی گرسنه است، پوشکش را خیس کرده، دلش درد می‌کند یا حتی نیاز به آغوش و نوازش شما دارد به او نشان دهید که متوجه گریه او هستید. جملات پراحساس را در گوشش زمزمه کنید تا آرام شود.

·         پیش از یک سالگی هیچ عاملی سبب لوس‌شدن کودک نمی‌شود وقتی یک کودک لوس می‌شود که چیزی را که نیاز ندارد، مدام به او بدهید. یک نوزاد وقتی گریه می‌کند که ما به نیازهایش پاسخ ندهیم، گریه تنها راهی است که او می‌تواند با شما گفت‌وگو کند از ۳ ماهگی به بعد کودک کمتر گریه می‌کند. از این به بعد کودک می‌خواهد با حرکات بدن و جیغ خواسته‌هایش را به مادر بفهماند. گریه‌های شبانه کم‌کم تمام می‌شوند. مادر از این به بعد از نوع جیغ کودکش می‌تواند بفهمد او گرسنه است، عصبانی است، نیاز به محبت دارد یا می‌خواهد بخوابد. از این پس دیگر لازم نیست به سرعت به سمت کودک بروید. در عوض اگر واقعا جیغ کودکتان از روی درد یا ناراحتی است از او غافل نشوید. 

·         اگر او در خلوت مدام گریه کند، حس می‌کند به او اهمیت نمی‌دهید و این موضوع در بزرگسالی روی روان او تأثیر می‌گذارد. به کودکتان بفهمانید که گریه او را می‌بینید ولی ترجیح می‌دهید کاری را بکنید که برایش بهتر است.

·         وظیفه والدین محبت کردن و آماده کردن کودک برای ورود به زندگی اجتماعی با روحیه‌ای مناسب و شخصیتی متعادل است و این امرتنها از طریق رفع نیاز عاطفی و روانی کودک میسر می‌شود.

·         زمانی که والدین متناسب با حال خود به پردازش نیازهای عاطفی کودک می‌پردازند باعث بهم ریختگی حوزه روانی کودک و دوگانگی رفتاری وی می‌شوند.

در آخر اینکه: شکل گیری شخصیت، احساس امنیت و در کل، سلامت روان کودکان در پی ارتباط عاطفی والدین بافرزندان به وجود می آید و در نبودن آن سرگشتگی، برخی انحرافات و کاهش اعتماد به نفس کودک مشاهده می شود. پس والدین موظفند به نیازهای عاطفی و روانی کودک پاسخ دهند تا بتوانند شخصیتی متعادل برای کودک خود بسازند.