اکثر والدین در برخورد با کودکی که دروغ می گوید
به این فکر فرو می روند که با وجود تلاشی که برای تربیت فرزند خود کرده اند چرا
کودک بازهم دروغ می گوید. آنها کودکشان را از بچه های دروغگو و کم تربیت دور نگه
میدارند، برای راستگویی تشویق می کنند ولی با این اوصاف فرزندشان بازهم دروغ می
گوید. والدین از اینکه کودکشان در چشمان آنها زل میزند و آشکارا بدون ذره ای انکار
یا ترس دروغ می گوید به شدت آزرده و عصبانی می شوند مثلا وقتی می بینند دور دهان و لباس کودک شکلاتی است ولی او اصرار دارد که ثابت کند که شکلات
نخورده است ناراحت میشوند. به راستی با کودکانی که دروغ می گویند چه باید کرد؟